Sunday, January 02, 2011

සොදුරු ස්වරය



සදාතනික ආදරයක
නොනිම් පැතුම් කැටි කොටගෙන
අනන්තයක ඉම ‍සොයන්න
ඔබ එනවද මට කියන්න

පෙරදා පැතු ඔබෙ සෙනෙහස
වියැකී ගිය ඒ අරුමය
හදවත පැතු පැතුම් සමග
මා මියැදුනි සිත් මල මත

‍සොදුරිය වන්නට අවසර
නැතිමුත් මේ සිව්භව තුල
මිතුරිය සේ පිදු සෙ‍නෙහස
විදිනෙමි මහමෙරක් ලෙසට

හදවත මා එක්ටැම් ගෙය
තනිවූ මේ ලෝකය තුළ
ගිමන් හළක සුව දැනුනා
ඔබ මා ගෙවු ඒ කාළය

නිහඩ වන්න එපා වරම්
අප එක්කළ සොදුරු ස්වරය
කවියක් වී වැළදගන්න
මිතුරු මහට වරම් දෙන්න...

No comments:

Post a Comment

යමක් සටහන් - කලොත් නොම සුන්