තවමත් ඇයම පතනෙම්

ලෝකය ගෝලාකාර විය
මිනිස්සු විවිධාකාර විය
මම විෂමාකාර විය
ඇය හිතුවක්කාර විය

කව්රුත් ලගින් නැත
එනමුදු තනිද නැත
ඇස් නම් බරව ඇත
දරන්නට කෙනෙක් නැත

පතන්නට වරම් නැත
පැතූවත් හිමිත් නැත
එසේනම් මමත් නැත
නැතත් ඈ කොහෙත් ඇත

මාළිගාව දුරද මන්දා

පාලුවෙන් හිටිය හන්දා
පාලුවට ලගින් උන්නා
ආදරය නැතිම හන්දා
ආදරය දෙන්න සිතුනා
මට නොදැනිමද මන්දා
හිත ආදරෙන් පිරුනා
සිත චංචලවු හන්දා
මාළිගාව දුරද මන්දා

තවත් වරක් එන්න

හිතටම දැනුන හැටි
තාම මතකයි
අවරට නොයා එන
හීන කලඑලියයි
පැතුමකට ලංවුනා
ඒත් තව ඈතයි
ආයෙමත් එනවනම්
හිතට සැනසීමයි

කතාකරපු ඇස්දෙක

දවසක් හිටගෙන ඉන්නකොට
දැක්කා ඇගේ ඇස්දෙක
ඇහුනම ඇගේ කටහඩ
පින් කරලාද දැනුනා කන්දෙක
දැනුනම ඇගේ ගතිගුන
පව් කරලාද දැනුනා හදවත

සිනහවෙන්නට ඉඩක්!!!!

අවුල් ඔක්කොම හිරකරන්
ඇස්සට දත නියවන්
පාරම් බ බා බැරිකම්
ලෝකෙට හංගමින්
කොටි වළිග අල්ලන්
හත් වරිගයට බනිමින්
තමන් දෙසම බලමින්
මේන් සිනහවෙන්නට ඉඩක්!!!!

කොවුලා මනාපයි

හීන් සීරුවට හැදිච්ච
පුංචි හිතක මල් පිපෙන්න
කොවුලෝ උඹෙ අවසරයයි
බක් මාසේ
එකලු වෙන්න

මල් මංගල්ලෙට ඇරිච්ච
සිහිල් සුවය ගතට දැනුන
හරි ලස්සන වසන්තයට
අවසරයක් කියා දෙන්න

ආයුබෝ !!!!!!!!!

1948දි අපි සුද්දගෙන් ගත්ත නාමික නිදහසේ ඉදන් අවුරුදු 61කට පස්සෙන් පහු උදාවෙච්චි ඇත්ත නිදහසේ හිතේ
කහටක් නැතුව ඕන් එහෙනම් කිව්වා ආයිබෝන්...! දැන් ඇත්තටම කාගෙ කාගෙත් හිත් වල එක එක එව්ව ඇති මොකක්ද මේක කියල. අනන් මනන් කයි කතන්දර කියල වැල් වටාරම් වල ඔයාල පටලන්න මං මනාප නෑ. ඒත් එහෙමයි කියල අවශ්ය දේ නොකිය ඉන්නෙත් නෑ. මේක ඇවිල්ල අපේ හිත් වල තියන නිර්මාණාත්මක අදහස් එලියට දාන්න හදපු පොඩි ස්ථානයක්. අපි අපිනෙ කියල දෙගිඩියාවෙන් ඉන්න මේ ලෝකෙ කියන්න තියන දේ direct කියන pot සහ එවුන් හරි අඩුයි. ආන්න එහෙම ඉන්න අයට වෙන් වුන ඉඩ හසර තමා මේක. මාව මෙක ඇතුලෙදි අඩු වැඩි වශයෙන් හම්බෙයි ....... මට වඩා මේකෙ highlight වෙන්න ඕන ඔය කට්ටිය. එහෙනන් හම්බෙමු...........................